Nie taka komoda straszna... jak ją pomalują!

Dziś słów kilka o komodzie. Niechcianej, podziurawionej. Wypatrzyłam ją na olx - na zdjęciu kiepskiej jakości, w otoczeniu ścian wyłożonych boazerią i ciemnych, smutnych mebli. Kupiłam ją za 100 zł (utargowałam 50 na poczet szpachli do drewna). O dziwo, mimo licznych dziurek i dziurzysk, takich na 2 palce, komoda nie miała stukotkowych lokatorów. Szczególnie spodobał mi się w niej koronkowy dół, przeszklone mniejsze szuflady, no i oczywiście lokalizacja - moja mieścina Otwock!

Komoda wyglądała tak:

O tym, że masa szpachlowa do drewna, ładny odcień białej farby i papier ścierny mogą zdziałać cuda nie muszę chyba większości z Was pisać...

 Po metamorfozie wygląda tak:

Pomocnica Alina też się załapała na foto:

Na poniższym zdjęciu również witrynka. Kupiłam ją na allegro za 200 zł. Była nieco mniej zniszczona od komody (prawie w tym samym odcieniu), ale miała ślady po drewnojadach - i znów z pomocą przyszła szpachla. Po wprowadzeniu przeciwkornikowego preparatu załatałam liczne dziury po szkodnikach i voila. Niestety, ale nie mam zdjęcia przed:( Szukałam jej baaardzo długo. Prawie dwa lata. Już miałam kupować nową, dużo droższą, ale coś mnie tknęło i poczekałam jeszcze troszkę (całe szczęście!). Kolejny raz przekonałam się, że warto poczekać na ten wymarzony mebel. Przede wszystkim chciałam, aby była głęboka i żeby miała gzymsiki oraz szprosy. 

Wydaje mi się, że komoda razem z witrynką tworzą ładny komplet. Szczególnie pasują do siebie witrynkowe gzymsiki i ranty blatu komody:

Kusi mnie, żeby i blat pomalować na biało - na dzień dzisiejszy jest tylko przetarty drobnym papierem ściernym. Jeżeli ktoś tu zajrzy, to bardzo proszę o komentarz w tej sprawie - malować, czy nie?:)

Szczególnie podobają mi się w niej te cudaczne, małe, przeszklone szuflady. Dzięki nim co jakiś czas mogę urozmaicać jej wygląd - raz ma szuflady miętowe, kiedy indziej szare lub w romantyczne różyczki.

Wkładanie papieru jest możliwe dzięki przegródce oddzielającej szkło od zawartości szuflady:

Na koniec jeszcze dwa wnętrzarskie drobiazgi, które kupiłam ostatnio. Pierwszy z nich to słój - może być na ciastka, cukierki. U mnie akurat ze świecą i perełkami:

oraz... sikający pies:)))

Kupiłam tego teriera (chyba terier, prawda?) w ciuchlandzie w Warszawie, niedaleko Uniwersamu Grochów. Będę tam zaglądała częściej, bo mają fajny dział ze starociami:) Kolejna dostawa towaru w ten poniedziałek;)

Standardowo - proszę o jakiś komentarz, żebym wiedziała, że nie produkuję się sama dla siebie!:)

Pozdrawiam!